Çok üzgün yüzüm.
İçimde geçmişten kalan izler var.
Şimdi ise içimde oluşan cam kırıkları
Boğazım düğüm düğüm bak hâlâ.
Sen geliyorsun aklıma
Benden çok daha üzgündü yüzün.
Ağlamamak için zor duruyordun.
Ben sena, sen ise ona üzülüyordun.
Ne garip değil mi?
Ben sana, sen ise ona ağlıyordun.
Kaybetmenin hüznü çökmüştü bütün üstümüze…
İmkânsızlıklar mıydı sebep?
Yoksa cesaretsizlik mi?
Çevre mi?
Sevgiye sahip çıkamamak mı?
Sevmek çok güzel,
Sevilmemekse bir hüzün.
Oysaki sevilmiştik ikimiz.
Kaybetmiştik yazık ki,
Ben seni, sense o’nu
Mevlana derki:
"Aşk; Topuklarından etine kadar işlemiş bir nasırdır,
Ya canın acıya acıya adım atacaksın,
Ya da canını acıta acıta söküp atacaksın...
Her iki yolda da, tek bir gerçek olacak;
CANIN ÇOK AMA ÇOK ACIYACAK!" ...
Halil Aktaş
Kaynak. Şiir Severler
