Bir vadi düşlüyorum rengârenk çiçeklerle süslü.Çayırlar arasında gelincik çiçekleri.
Pedalizalar dolaşıyor çiçeklerde.
Kırmızıya boyamış her tarafı gelincik çiçekleri.
Sarı, kırmızı, beyaz kelebekler uçuşuyor.
Papatyalar gülümsüyor bütün beyazlığıyla.
Arılar bal topluyor çiçeklerinden.
Çocuklar taç yapıyor başlarına.
Akarsular iniyor vadiyi çevreleyen dağların yamacından.
Cıvıl cıvıl ötüyor kuşlar,
Hepsi bize hizmet için yarışıyor adeta.
Kuşlar şarkımızı söylüyor,
Papatyalar bizim için arılara bal sunuyor,
Gelincikler gönlümüze ışık tutuyor,
Pedalizalar ruhumuzu okşuyor,
Akarsular şarkı söylüyor kulaklarımıza.
Sadece sen ve ben varız bu vadide,
El ele koşuyoruz çiçekler arasında.
Ne kadar güzel seninle olmak,
Ben seninle bu vadide çok mutluyum.
Tarifi imkânsız bir mutluluk bu...
Hayal de olsa çok güzeldir,
Mutluluklar.
Gerçeğim ise;
Mevsimlerin olmadığı bir vadideyim.
Sular ve ırmaklar akmaz yamaçlarında,
Kumlarla örtülüdür her taraf benim vadimde.
Yamaçları kayalıklarla dolu taşları bile siyah.
Güneş yakıyor kavururcasına,
Gelincikler olmaz bu susuz sahrada,
Pedalizalar uçuşmaz çiçekler olmadan.
Papatyalar küstü mü bu sahraya?
Nerede bütün çiçekler?
Burada arılar da bal bulamıyor.
Kuşlar da çok az şarkı söyler burada.
İşte benim gerçek Vadi'm.
Ben bu vadide yaşıyorum.
Halil Aktaş
Kaynak. Şiir Severler
